Гучыць ці ганарова слова чалавек,
Учыняючы самазнішчэнні з веку ў век?
Воўк ніколі воўка не задзера,
А кат з жывога шкуру здзера.
Па інтелекту стаім на п’едэстале,
Ці не адтуль вар’ят са зброі па галовах пале?
Крыжы Хрыста не грэюць грудзі,
Шосты запавет зтапталі ў хлудзе,
Ад першага так лёгка адцураліся
Магнату-дзьяблу шчыра пакланяліся.
Узлятае дом шматпавярховы,
Галоўная » Таццяна Станюш
Таццяна Станюш
самазнішчэнне
Катэгорыі вершаў
Лепшыя аўтары
4.0957095709571
Галасоў: 1818. Сярэдняя: 4.10
4.3874269005848
Галасоў: 684. Сярэдняя: 4.39
4.1843251088534
Галасоў: 689. Сярэдняя: 4.18
4.1359649122807
Галасоў: 684. Сярэдняя: 4.14
3.9888888888889
Галасоў: 540. Сярэдняя: 3.99
4.4024024024024
Галасоў: 333. Сярэдняя: 4.40
4.2816455696203
Галасоў: 316. Сярэдняя: 4.28
4.1708860759494
Галасоў: 316. Сярэдняя: 4.17
4.6447876447876
Галасоў: 259. Сярэдняя: 4.64
3.9407894736842
Галасоў: 304. Сярэдняя: 3.94
Раiм наведаць
Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь