Люблю бары, бярэзнікі і пушчы я
Яшчэ з ваеннай бежанскай пары.
Цярплівыя,
Маўклівыя,
Відушчыя,
Яны мае надзейныя сябры.
Ашчадныя,
Запаслівыя,
Шчодрыя,
Яны і мне прадоўжылі гады,
Калі дарылі кошыкамі, вёдрамі
Баравікі,
Чарніцы,
Жалуды.
Я помню іх гарэлымі і роснымі,
У пекле дыму,
холадзе дажджоў.
Я пла
Нам ніколі не памерці
ані ў якім горы, –
з баявой зямлі не сцерці
сінія азёры:
нашу Нарач, нашу Свіцязь,
Вечалле, Асвею...
Партызанскі край, што віцязь,
Нам здабыў надзею.
Нам ніколі не памерці,
Не растаць, як свечкі:
Прападуць азёры ў свеце –
Застануцца рэчкі: наша Ясельда, і Шчара,
І Дняпро, і Нёман...
Беларусь — край светлых чараў –
Кожнаму знаёма.
Нам ніколі не памерці,
Бор грозны. Бор гудзіць.
Кашлатых сосен строй грамады хмар ірве,
Асенніх чорных бур па дрэвах крык плыве...
Бор грозны.
Бор гудзіць. На барацьбу заве.
Карою шпарка йдуць угору плыні смол,
Кладуцца пляйстрамі на плямы свежых paн,
І задрыжыць зямля, калі вячысты стан,
Знямогшыся ў баі, падзе на цвёрды дол.
Але супроць вятроў зялёнаю сям'ёй
Стаяць браты крутом, скарыўшы нетраў глыб...