(Прысвячаецца светлай памяці
загінуўшым у ВАВ і майму дзеду
Чэчату Васілю,
якога я ніколі не бачыла)
1
Каля помніка ветэранам
Палымнее агеньчык вечны,
Крываточыцца болем ранаў,
Сагравае цяплом сардэчным.
2
Запытала дзяўчынка ў дзеда:
"Чаму ён пад дажджом не тухне
І чаму тут так многа кветак,
Сярод восеньскіх лісцяў жухлых?
3
Уздыхнуўшы, стары заплакаў
І сумотна нахмурыў бровы...
- Гэты помнік - палёгшых якар,
За Радзіму ў час суровы…
4
- Растлумач, што за якар, дзеду?
Караблёў тут няма і мора…
- Гэта - памяць, яе не зведаць,
Незабыўная сведка гора…
5
Яна ў суме гранітных плітаў,
У вянках, у агні і ў кветках...
І ў надпісах "Не забыты…"
Падрасцеш, тады поймеш, дзетка.
6
Паглядзі на агеньчык вечны,
Яна ім запаветы піша,
Не знікае ні ўдзень, ні ўвечар,
Супраць бедаў вайны афіша…
7
Па праспекту, насустрач веку,
Ідуць за руку дзяўчо і воін,
Што шукаюць ад войнаў лекі,
У незгасальным агні героям…
Мінск.08.11.2014г.
Каля помніка ветэранам…ці Вечны агонь.
Катэгорыі вершаў
Лепшыя аўтары
4.1154747948417
Галасоў: 1706. Сярэдняя: 4.12
4.4042553191489
Галасоў: 658. Сярэдняя: 4.40
4.2012102874433
Галасоў: 661. Сярэдняя: 4.20
4.1426380368098
Галасоў: 652. Сярэдняя: 4.14
4.0059405940594
Галасоў: 505. Сярэдняя: 4.01
4.4246153846154
Галасоў: 325. Сярэдняя: 4.42
4.2772277227723
Галасоў: 303. Сярэдняя: 4.28
4.1661237785016
Галасоў: 307. Сярэдняя: 4.17
4.6549019607843
Галасоў: 255. Сярэдняя: 4.65
3.9466666666667
Галасоў: 300. Сярэдняя: 3.95
Раiм наведаць
Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь
Што шукалi?
-