Як глянь: бярозы свечкамі,
Нязманлівым святлом —
Над перакатнай рэчкаю,
Над ціхім азяром.
Юнацтва бессардэчнае
Сплыло, нібы паром,
Над перакатнай рэчкаю,
Над грозным азяром.
Ды родны край баронячы,
Праз жыта, праз ільны —
Усё яшчэ, усё яшчэ! —
Ідзе салдат з вайны.
Ідзе ён цёмнай ночанькай,
Ідзе спякотным днём,
Бо ўсё яшчэ, бо ўсё яшчэ
Планета пад агнём.
Як завіруха белая,
Як белая сцяна,
Нявеста пасівелая
Прымоўкла ля акна.
Гудуць вяселлі новыя
Ў суседак на двары.
...Дзве чаркі палыновыя
З мядовае пары.
Дзе, пад якою зоркаю
Варушыцца курган?
I шэпчуць вусны згорклыя:
«Іванечка, Іван!»
Юнацтва бессардэчнае
Ударыць, нібы гром,
За перакатнай рэчкаю,
За цёмным азяром.
Над перакатнай рэчкаю
Катэгорыі вершаў
Лепшыя аўтары
4.1385767790262
Галасоў: 1335. Сярэдняя: 4.14
4.2224080267559
Галасоў: 598. Сярэдняя: 4.22
4.1465517241379
Галасоў: 580. Сярэдняя: 4.15
4.4014732965009
Галасоў: 543. Сярэдняя: 4.40
4.0477326968974
Галасоў: 419. Сярэдняя: 4.05
4.4354838709677
Галасоў: 310. Сярэдняя: 4.44
4.3251748251748
Галасоў: 286. Сярэдняя: 4.33
4.1607142857143
Галасоў: 280. Сярэдняя: 4.16
3.9347079037801
Галасоў: 291. Сярэдняя: 3.93
4.6734693877551
Галасоў: 245. Сярэдняя: 4.67
Раiм наведаць
Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь
Што шукалi?
-