Як глянь: бярозы свечкамі,
Нязманлівым святлом —
Над перакатнай рэчкаю,
Над ціхім азяром.
Юнацтва бессардэчнае
Сплыло, нібы паром,
Над перакатнай рэчкаю,
Над грозным азяром.
Ды родны край баронячы,
Праз жыта, праз ільны —
Усё яшчэ, усё яшчэ! —
Ідзе салдат з вайны.
Ідзе ён цёмнай ночанькай,
Ідзе спякотным днём,
Бо ўсё яшчэ, бо ўсё яшчэ
Планета пад агнём.
Як завіруха белая,
Як белая сцяна,
Нявеста пасівелая
Прымоўкла ля акна.
Гудуць вяселлі новыя
Ў суседак на двары.
...Дзве чаркі палыновыя
З мядовае пары.
Дзе, пад якою зоркаю
Варушыцца курган?
I шэпчуць вусны згорклыя:
«Іванечка, Іван!»
Юнацтва бессардэчнае
Ударыць, нібы гром,
За перакатнай рэчкаю,
За цёмным азяром.
Над перакатнай рэчкаю
Катэгорыі вершаў
Лепшыя аўтары
4.1410338225909
Галасоў: 1567. Сярэдняя: 4.14
4.3900481540931
Галасоў: 623. Сярэдняя: 4.39
4.1912225705329
Галасоў: 638. Сярэдняя: 4.19
4.1608280254777
Галасоў: 628. Сярэдняя: 4.16
4.0298507462687
Галасоў: 469. Сярэдняя: 4.03
4.4137931034483
Галасоў: 319. Сярэдняя: 4.41
4.28
Галасоў: 300. Сярэдняя: 4.28
4.1649831649832
Галасоў: 297. Сярэдняя: 4.16
3.9491525423729
Галасоў: 295. Сярэдняя: 3.95
4.6626506024096
Галасоў: 249. Сярэдняя: 4.66
Раiм наведаць
Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь
Што шукалi?
-