Аднойчы дождж пайшоў знянацку,
і сонца яркае заліў,
у дзіцяці адабралі цацку,
якую дужа так любіў.
І слезкі гаркія ліюцца
па шчочках, вуснах і руках,
а дзесьці коршуны дзяўбуцца
у планеты на плячах.
Страляюць з куляметаў, пушак
збіваюць душы з іх арбіт,
як паляўнічы нішчыць птушак
і яшчэ болей хоча збіць.
А што калі планета - птушка,
а паляўнічы - чалавек
і ўжо накіраваў ен пушку
ці дажыве яна свой век?
А ў планеты на плячах
есць пушкі розныя...і дзеці
у якіх слезкі на шчаках
і хто іх можа сцерці?
І хай планета наша цацка,
што смела едзе ў небыцце,
дзе зброя нішчыць усіх драчкай,
і ўсе ж галоўнае - жыцце.
У планеты на плячах
Катэгорыі вершаў
Лепшыя аўтары
4.1389244558259
Галасоў: 1562. Сярэдняя: 4.14
4.3890675241158
Галасоў: 622. Сярэдняя: 4.39
4.2034700315457
Галасоў: 634. Сярэдняя: 4.20
4.1581469648562
Галасоў: 626. Сярэдняя: 4.16
4.0344086021505
Галасоў: 465. Сярэдняя: 4.03
4.416403785489
Галасоў: 317. Сярэдняя: 4.42
4.28
Галасоў: 300. Сярэдняя: 4.28
4.160409556314
Галасоў: 293. Сярэдняя: 4.16
4.6626506024096
Галасоў: 249. Сярэдняя: 4.66
3.9455782312925
Галасоў: 294. Сярэдняя: 3.95
Раiм наведаць
Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь
Што шукалi?
-