Пагасла зорка дзесь над полем.
Пасля яшчэ вунь, і яшчэ...
Што мне да іх?.. А нейкім болем
Раптоўна сэрца апячэ.
Як быццам зараз нешта страціў,
Кагосьці болей не вярнуць.
I ўспомніш фронт, балоты, гаці,
I згадкі памяць разануць.
I нешта стане ў горле комам,
I здасца раптам: сам гарыш...
А зоркі падаюць са звонам.
I звон такі — што не сасніш...